O último

Zo'n 3 weken geleden schreef ik mijn vorige blogje..

Nee, sorrieknorrie maar helaas, hier ga ik absoluut NIET mijn excuses voor aanbieden!

3 geweldige weken waarin ik er geen enkel moment bij stil heb gestaan mijn laptop erbij te pakken (oke, ik geef toe, 75% van deze tijd had ik niet eens een laptop binnen bereik) en neer te knallen wat ik allemaal weer beleefd heb. Ouderwetsch genoten dus!

Enig nadeeltje hieraan is wel dat ik een beetje vergeten ben wat ik 3 weken geleden ook alweer heb gedaan maar ik beloof dat ik diep zal graven in mijn koppie. Immers heb ik volgens BNN een IQ van 134!

Donderdag (20 feb) zijn Nataly en ik weer richting het centrum gegaan om op stap te gaan met een groepje mensen. Dit was tot ongeveer een uur of 10 in de morgen een zeer geslaagde nacht! We begonnen met zijn 5en in LabClub, aangezien ik op mijn Havaianas Beco niet in mocht (denk je je even volledig aan de cultuur hier aangepast te hebben, maar nee).. Rond een uur of 4 vertrokken er 2 naar het appartement en ik ging samen met Rodrigo en Ronald een nieuwe trainee ophalen! In de auto hebben we, zonder succes, een spoedcursesje derdiedasdie proberen te doen want jawohll.... de Duitsers komen! Sascha kwam precies aanlopen toen wij de terminal binnenwandelde en we legde hem twee keuzes voor: Zu hause und snurken, oder afterparty machen!? Het bleek geen echte Fuhrer te zijn maar na een paar keer optie 2 benadrukt te hebben koos hij gelukkig toch voor de juiste. Op naar THE EDGE! Volgens een local is dit de op 7 na beste club van de wereld. Daar geloofde ik meteen alles van toen ik de entree prijs hoorde.. gelukkig was die voor vrouwen een heel stuk minder! Helaas was het niet mijn koppie thee en ik werd helaas ook na een uur of 2 heel duizelig :( Rodrigo (ja mam, nuchter!) en ik zijn met de auto naar huis gegaan en rond 10.00 kwamen Sascha en Ronnie ook thuis. Zij wisselden van bed met Andres en Nataly die toevallig toen op moesten staan. Helaas hield het feestje daarna ook op want nog geen 10 minuten later kwam Rodrigo erachter dat zijn portemonnee leeggeroofd was die op zijn bureau was. En ja.. dat moet dus één van 'ons' gedaan hebben. Ik vind het nog steeds verschrikkelijk als ik eraan terug denk want vanaf dat moment kon niemand elkaar meer vertrouwen en dit heeft erg veel invloed gehad op de band onderling.
Door dit voorval is er besloten dat we voortaan ieder thuis overnachten. Na een lunch met Ronnie ben ik daarom ook terug naar huis gekeerd.

Gelukkig hadden Nataly en ik die dag erna iets leuks gepland! 's Ochtends vroeg stonden Marina (van AIESEC) en haar papai voor de deur om ons mee te nemen naar Jaragua! Dit is de hoogste berg van SP en je kan vanaf de top over heel de stad kijken! Onder het mom van 'lekker een frisse ochtendwandeling' begonnen we het 'oooooh.. maar 2,3 kilometer'-pad te bewandelen. Mensen die beweren dat de hel zich ónder de grond bevindt, stop met dat denken! Ik ging best wel een beetje heel erg kapot maar zette dapper door (brasilian butt, brasilian butt). Onderweg kwamen we kleine aapjes tegen en bijzondere bomen en vruchten. Uiteindelijk waren we boven! Godverdeurie.. het was elke stap waard! Een prachtig uitzicht over heel de stad. Helaas wel een stad met tienduizenden torenhoge gebouwen, waar elke dag een hoop veel te rijke Brazilianen een lekker stadswandelingetje maken en een sigaretje roken naast een rij daklozen die niet meer hebben dan een een kartonnen matras en een kartonnen deken en waar de miljonairsflats aan een favela grenzen. Een heel vreemd besef...
Terug op de begane grond bleek deze wandeling iets minder fris dan voor ogen. Om op te frissen bracht Marina's papa ons naar de opa en oma (vovó en vovô, ik hoor het verschil nu eindelijk). Onderweg reden we langs een hele grote favela, die alleen bewoond werd door 'indianen'. Heel boeiend om te zien dat zij zich zo veel mogelijk af willen schermen van de rest van de samenleving. Hier had ik graag meer van willen zien maar een entreeticket kost ongeveer je leven en ze deden helaas niet aan studentenkorting.
Bij de vovootjes hebben we nieuwe vruchten geprobeerd en zijn we naar de bus terminal gegaan. Hier kocht ik mijn ticket voor Riiiiioooooo!
Ook kochten Naty, Marina, omaas en ik een ticket voor maandag, om naar Apericida te gaan.
Zondag hebben we niet veel uitgevoerd. 's Avonds zijn we weer naar Marina's opa en oma gegaan om hier te dineren en te slapen.
We moesten er om 3.30 snachts uit om op tijd bij de bus te zijn. We gingen dus naar Apericida, wat 'verschijning' betekent. In dit stadje staat een heeeele grote kerk (heel mooi) en de bewoners zijn helemaal in de ban van een saint die daar in het verleden is verschenen. Ikzelf voelde niet echt een klik met deze mevrouw dus ik heb tijdens de mis lekker in de achtertuin liggen chillen! Als jij wel geïnteresseerd bent in het verhaal verwijs ik je door naar onderstaande link:
http://en.wikipedia.org/wiki/Our_Lady_of_Aparecida


En nu ben ik moe en de rest type ik een andere keer, sorry doeiii